Kreatyna (kwas β-metyloguanidynooctowy) – organiczny związek chemiczny zawierający elementy strukturalne guanidyny i kwasu octowego. W organizmach zwierzęcych tworzy się w trakcie przemiany materii, występuje głównie w mięśniach i ścięgnach. Kreatyna została odkryta w 1832 roku przez Michela Eugène’a Chevreula jako składnik mięśnia szkieletowego, a nazwę nadano jej od greckiego słowa kreas
Rodzaje handlowe kreatyn:

Monohydrat kreatyny składa się z połączenia cząsteczek wody i kreatyny. Ma najprostszy skład i jest najtańszy. Charakteryzuje się działaniem anabolicznym i wysokim przyswajaniem. Jej działanie jest opóźnione, ponieważ kreatyna powoli rozpuszcza się w wodzie.

Jabłczan kreatyny to połączenie monohydratu z kwasem jabłkowym. Ma takie samo działanie jak monohydrat, ale ma lepszą przyswajalność i nie wykazuje tendencji do gromadzenia wody.

Cytrynian kreatyny, podobnie jak jabłczan, jest połączeniem monohydratu z kwasem cytrynowym. Stabilny i łatwo przyswajalny.

Ester etylowy kreatyny jest uzyskiwany w procesie estryfikacji pomiędzy kreatyną a alkoholem etylowym. Wyróżnia się lepszą przyswajalnością oraz wydajnością. Stosowany jest samodzielnie, a także jako dodatek do preparatów wieloskładnikowych.
inne estry kreatyny to także:

Kre - alkaryn; patentowany buforowany monohydrat kreatyny

Orotan tri-kreatyny to połączenie trzech cząsteczek monohydratu kreatyny z kwasem orotowym. Dodatek kwasu orotowego do kreatyny potęguje korzyści wynikające z suplementacji kreatyny, która jak wiadomo posiada silnie poparte badaniami działanie – wspomaga budowę masy mięśniowej, poprawia siłę i wytrzymałość, wspiera procesy energetyczne, a także sprzyja prawidłowej pracy układu nerwowego (działa neuroprotekcyjnie, wpływa korzystnie na funkcje kognitywne, poprawia kondycję psychiczną, stabilizuje nastrój).
Kwas orotowy został po raz pierwszy wyizolowany pod koniec 1940 roku i przez krótki czas nosił miano witaminy B13. Niestety, badania nie potwierdziły witaminopodobnej aktywności kwasu orotowego, stąd nie można uznać tego związku za witaminę. Kwas orotowy posiada jednak inne właściwości, spośród których najbardziej cenną dla osób aktywnych fizycznie jest wpływ na zwiększenie koncentracji karnozyny w tkance mięśniowej.
Zaabsorbowany orotan w ostateczności ulega przekształceniu w beta-alaninę, która następnie może służyć jako prekursor syntezy karnozyny w mięśniach szkieletowych, mózgu oraz sercu. Karnozyna jest jednym z podstawowych dipeptydów, który występuje w organizmie ludzkim głównie w mięśniach, a także w innych tkankach i narządach (m.in. w centralnym układzie nerwowym, w komórkach gleju oraz neuronach węchowych). Zawartość karnozyny w tkankach zmniejsza się z wiekiem, co może korelować z większym ryzykiem rozwoju niektórych chorób.

Alfaketoglutaran Kreatyny kreatyna połączona z alfaketogluranem, który jest produktem przejściowym w cyklu Krebsa. Zapewnia wysoką biodostępność i zmniejsza degradację białek mięśniowych, wspierając budowę masy mięśniowej.

Glukonian Kreatyny połączenie kreatyny z glukozą, która pomaga przetransportować kreatynę do mięśni. Cukry proste stymulują trzustkę do produkcji insuliny, która pomaga dostarczyć do mięśni nie tylko glukozę, ale także kreatynę.

Cytrynian Kreatyny - powstaje z połączenia cząsteczki kreatyny i trzech cząsteczek kwasu cytrynowego w jedną molekułę. Jest substancją rozpuszczalną w płynach, o większej rozpuszczalności niż monowodzian kreatyny. Zjonizowany kwas cytrynowy (cytrynian) ma udział w przemianach energetycznych, dzięki działaniu w połączeniu z kreatyną, powiększa ten potencjał, oraz nadaje związkowi dodatkowe własności. Cytrynian kreatyny przy systematycznym stosowaniu wpływa na magazynowanie energii, wspomagając zdolności wysiłkowe (siłę i wytrzymałość), przyrost masy mięśniowej. Ma zdolności regeneracyjne za pośrednictwem zmian czynnika kwasowości pH, powrót do równowagi ATP w połączeniu z działaniem kinaz anabolicznych aktywowanych przez kreatynę. Ze względu na odpowiedzialność hormonu insuliny za transport kreatyny do komórek mięśniowym wskazane jest stosowanie kreatyny w czasie posiłków lub poprzez użycie odżywek (węglowodanowych, węglowodanowo-białkowych, insulinopodobnych) i suplementów monopreparatów cytrynianu kreatyny i wieloskładnikowych jako uzupełnienie składu stacków kreatynowych.

Magnezian Kreatyny* ( na podstawie MagnaPower z Olimp) Zestawienie ze sobą kreatyny oraz magnezu pod postacią chelatu kreatynowego magnezu Magna Power® wynika z synergii obu tych substancji. Magnez jest niemal tak samo konieczny, by przeprowadzić reakcję fosforylacji ATP, gdyż aktywuje enzymy katalityczne biorące udział w tym procesie. Dostarczony pod postacią chelatu kreatynowego dociera do komórek mięśniowych, gdzie zachodzi proces rozpadu oraz regeneracji ATP podczas wysiłku.
Co więcej, kreatyna w takiej formie zachowuje ponadprzeciętną stabilność i biodostępność. Dzięki magnezowi, który posiada zasadowe pH, minimalizowany jest rozpad kreatyny do jej nieaktywnej formy, czyli kreatyniny (proces ten zachodzi w kwaśnym środowisku).
Podsumowując, Olimp Creatine Magna Power® to suplement diety najwyższej jakości, przeznaczony dla sportowców, którzy chcą przenieść trening na wyższy poziom oraz umożliwić swoim mięśniom wydajniejszą pracę, przy okazji dbając o jak najlepszy stan zdrowia.
Creatine antychydrus ( kreatyna bezwodna). nie zawiera cząsteczek wody w swojej budowie, dzięki czemu nie zwiększa zawartości wody w tkankach. Odznacza się wysoką stabilnością. Polecana osobom, które muszą pilnować limitu wagowego, np. w sportach walki.
Fosforan Kreatyny - ufosforylowana forma kreatyny posiadająca w swojej cząsteczce grupę fosforanu. Jest to postać gotowa do działania, tzn niewymagająca przyjęcia grupy fosforanowej, tylko od razu zdolna do regeneracji związków wysokoenergetycznych, co minimalizuje ilość koniecznych do zaistnienia reakcji oraz skraca czas odnowy związków wysokoenergetycznych. Zestawienie kilku form fosfokreatyny, w tym postaci czystej, zastrzeżonej znakiem oraz dwusodowej czterouwodnionej, zapewnia lepsze wykorzystanie przez organizm i zwiększa skuteczność jej działania

Azotan kreatyny – związek chemiczny powstały wskutek zestawienia ze sobą cząsteczki kreatyny z kwasem azotowym. Charakteryzuje go duża rozpuszczalność w wodzie. Wyróżniającą cechą danej substancji jest występowanie składowej azotanu w roli prekursora tlenku azotu, czyli cząsteczki pełniącej funkcję neuromodulatora, neurotransmitera, związku odpowiedzialnego za prawidłowość pracy układu immunologicznego oraz co najistotniejsze dla osób aktywnych fizycznie wspierającego rozszerzanie naczyń krwionośnych i blokującego agregację płytek krwi, za sprawą czego sprzyja tworzeniu pompy mięśniowej powstającej w czasie odbywanego treningu oraz poprawia krążenie krwi odpowiedzialnej za dotlenienie, odżywienie i detoksykację ustroju.

Kreatyna HCl – związek znany także jako: chlorowodorek kreatyny, stanowiący połączenie w jedną molekułę kreatyny z chlorowodorkiem. Charakteryzuje go wysoka koncentracja wiodącego związku w molekule, dobra rozpuszczalność i mało akceptowalny smak. Jest substancją dobrze tolerowaną przez przewód pokarmowy. Efekty wywoływane przy jego wykorzystaniu w praktyce, uznawane są za jedne z najlepszych pośród wszystkich łatwo dostępnych form kreatyny na rynku. Obecnie jest najbardziej popularną postacią pośród wszystkich innowacyjnych połączeń kreatyny dostępnych w sprzedaży.
Pirogronian kreatyny – kreatyna połączona z kwasem pirogronowym, będącym pośrednim produktem metabolizmu cukrów. Pirogronian jest substratem do reakcji cyklu Krebsa i szybko zwiększa poziom dostępnej energii.

Dawkowanie kreatyny

a) Suplementacja z fazą nasycenia
Archainczy oraz niemal mityczny sposób przyjmowania tegoż związku należało by wymienić jako pierwszy w systemach podawania omawianej substancji . W tym przypadku rozpoczyna się od tzw. fazy nasycenia, w czasie której dziennie przyjmuje się od10 do nawet 30 gramów kreatyny. Faza nasycenia trwa od 5 do 12 dni. Po okresie ładowania należy zacząć stosować mniejsze dawki podtrzymujące. Zwykle mieszczą się one w przedziale od 2,5do 5 gramów kreatyny na dobę. Wspomniany system dawkowania w szybki sposób prowadzi do wysycenia tkanki mięśniowej i wzrostu masy ciała, jednak nie będzie to odpowiednie dla wszystkich. W związku z tym coraz częściej wybiera się inne metody stosowania.

b) Suplementacja bez fazy nasycenia
Tutaj kreatynę przyjmuje się zarówno w dni treningowe, jak i nietreningowe w takich samych lub zbliżonych dawkach, które w praktyce warto podzielić na kilka mniejszych porcji w ciągu dnia (tj. 2–3). Dobrze, by chociaż jedna z nich została podana po aktywności fizycznej. Przyjęto założenie, że dzienna ilość kreatyny podana w formie suplementu w zależności od danego przypadku powinna mieścić się w przedziale od 2,5 do nawet 10 gramów.

c) Suplementacja z rozgraniczeniem na dni treningowe i nietreningowe
Równie częsty i powszechnie uważany za skuteczny sposób przyjmowania kreatyny zakłada jej dawkowanie w dni z zaplanowanym treningiem oraz dni przeznaczone na odpoczynek i regenerację. W pierwszym przypadku zaleca się podaż około 10 gramów kreatyny, w drugim natomiast jedynie 5 gramów. Tego typu różnicowanie nie ma poparcia w badaniach naukowych, jest jednak poparte doświadczeniem wielu zawodników i z pewnością nie ma przeciwwskazań do jego stosowania.
d) Suplementacja około treningowa
To nowatorski oraz bardzo ciekawy sposób promowany przez trenerów i osoby znane w środowisku fitness. Zalecają oni stosowanie kreatyny wyłącznie w okresie okołowysiłkowym. Dawkę oscylującą w granicy 10 g należy podzielić na dwie mniejsze porcje i przyjąć bezpośrednio przed wysiłkiem fizycznym i po jego zakończeniu, co ma zapewnić zwiększoną absorpcję.Przyjmowanie kreatyny przed treningiem nasila efekty placebo natomiast po treningu działa jako system dostarczania energii do organizmu.

e) Suplementacja stała w niskiej dawce
Bardzo ciekawa i coraz częściej spotykana metoda zażywania suplementu niemal przez cały rok jednakże tutaj trzeba dobrze określić dawkę minimalną i maksymalną suplementu bowiem w wielu przypadkach do poziomu nieznacznie przekraczającego poziom degradacji kreatyny w organizmie (tj. ~2 g/dzień). Ilości te mogą, co prawda, pozwolić na utrzymanie osiągniętego wcześniej wysycenia, trzeba jednak podać w wątpliwość ich możliwości w kontekście zwiększenia tego poziomu nawet w perspektywie wielu miesięcy. Korzystniejsze zatem wydają się dawki ≥ 3 g/dzień.